Het gaat helemaal goed met mij hoor. Ik zal mogelijk bezorgde gedachten daarover vanwege de titel maar gelijk wegnemen. Maar die lui om me heen doen soms rare dingen. Neem nou papa. Hij dacht dat ie superman was. Altijd al weinig slaap nodig, dus ik rommelde er ook nog wel even tussendoor. Dat heeft ie geweten. Ik kon hem nog net voor het einde van de maand met zijn neus op de feiten drukken. Een baby; dat doe je er niet maar even bij. Zeker niet eentje van mijn kaliber.
Vrijdagavond, van het weekend van mijn vierweekdag, lieten ze de gasten te lang blijven. Papa dronk daarbij meer biertjes dan hij in zijn huidige toestand aan kan. Ik wilde er nog wat van zeggen, maar soms is het beter als ze er zelf achter komen.
* “Sssst, ik slaap”-bordje voor aan mijn wieg. De volgende dag hing het bordje al weer vroeg omgekeerd…
Ik zelf lag heerlijk te slapen bij Christel. Mij hoorde je niet klagen. Daarbij hoefde ik niet de volgende dag al om 09.45 uur te tennissen. Omdat papa na het sporten, ook 
nog naar de Montfoortse jaarmarkt wilde om biertjes te drinken, leek het hem een goed idee om vooraf nog wat punten te scoren bij mama. Hij deed dus om zeven uur mijn fles. Daarna was ik wakker. Had ik al gezegd dat ik de avond ervoor lekker lag te slapen bij Christel? Dus papa had mij, totdat hij zich moest haasten om zich te douchen, zijn tennisspullen aan te trekken en te vergaren.
Gaat het helemaal mis met tennissen. Papa gedraagt zich als een kleiner kind dan ik ben. Hij maakt zich niet populair bij de tegenstander. Zijn grapje naar de publieksmevrouw wordt niet begrepen en ze vertrekt. Boos. Hij gooit met zijn pet, is kwaad op zichzelf maar ook op zijn maat Dennis die hij veel te lief vindt. Maar hij slaat nu helemaal door de andere kant op. Hij vloekt, hij scheldt. Uiteindelijk gooit hij na bijna drie uur tennis, één van zijn rackets kapot. Hij moet de laatste punten spelen met een racket dat hij aan de andere kant van het hek moet halen, omdat die daar al eerder was beland. Uiteraard verliezen ze. Achteraf viel het niet meer recht te praten of te drinken. Eén van de tegenstanders (gelukkig de hypocriete, arrogante van de twee) zal mijn papa voor altijd een eikel vinden.
| Partijgegevens | |
| Speeldatum: | 22-08-2010 |
| Toernooi/Wedstrijd: | Jacobi’s Open Toernooi (T.V. Montfoort) |
| Team/speler thuis: | 13522760 Bootsma, P. (M 6,5315) / 13226304 Merode, A.P.J.C. van (M 7,3490) |
| Team/speler uit: | 12976679 Kamper, H.J. de (M 5,7267) / 11621699 Vosmeer, D.P. (M 6,2980) |
| Set standen: | (6-7) (3) (6-4) (7-6) (6) |
| Uitslag: | Thuis gewonnen |
Zodra de officiële waarschuwingsbrief van TV Montfoort binnen is zal papa hem scannen en hier plaatsen.
De jaarmarkt ging wel goed, en was gezellig. IJsje toe en met mama terug gewandeld / waggeld (papa) naar huis.
Maar ook van biertjes ga je alleen maar eventjes wat beter slapen. Papa blijft onredelijk uit zijn “hum” tot en met maandagavond. Dan slaapt hij een nacht echt goed. Dat helpt. Afgesproken is nu met mama dat papa voortaan niet meer te lang na elf uur naar bed zal gaan. Maar neem nou zo’n avond als gisteren; mama was een beetje ziek. Ze had koorts. Ze had een slapen-kolven-slapen-kolven-avond. Papa had op zijn werk zo’n dag gehad waarvan hij zeker wist dat hij er niet genoeg voor betaald kreeg. Nadat hij het eten gemaakt had, kreeg hij met mij te maken. En ik was, zoals ik wel vaker ben: hongerig, wakker, niet in staat om die luier volt te krijgen, balen dus, wakker, honger, wakker, kramp, balen en nog eens wakker, en toen pas was ik het zat. Werd ik suf. Het was tien uur. Nou, en toen zei mama tegen papa, dat ie “wat voor zichzelf” mocht gaan doen. “O, s.v.p. nog wel eerst even de flessen en spenen steriliseren, enne… Het beddengoed zit nog in de droger. Dat moet nog wel even om de bedden…”, hoorde ik mama zeggen. Papa zei geloof ik niet veel meer.
En mama? Die had teveel gedaan het afgelopen weekend, zoals mij showen op de waterpolo bbq
Die was dus nu een beetje ziek geworden. En ja, dat sloeg natuurlijk meteen weer over op die dingen van de melk. Papa vindt dat mama ook lactatiekundige moet worden. Volgens hem heeft ze aan Helma alle vragen gesteld die op het examen voor kunnen komen.
* Ik beweeg mijn handen inmiddels net zo goed als Lennard in het slot van awakenings zie: